روان کننده بتن، که به عنوان کاهنده آب یا فوق روان کننده نیز شناخته می‌شود، یک افزودنی شیمیایی است که به مخلوط بتن اضافه می‌شود تا کارایی آن را بهبود بخشد.
روان کننده‌ها با کاهش کشش سطحی آب و افزایش قابلیت پخش ذرات سیمان، باعث افزایش روانی و کارایی بتن می‌شوند.
روان کننده‌های بتن بر اساس ترکیبات شیمیایی آنها به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند.
در اینجا به طور خلاصه، به رایج‌ترین انواع روان کننده‌های بتن بر اساس پایه شیمیایی آنها اشاره می‌کنم:
متداول‌ترین نوع روان کننده بتن قیمت نسبتاً پایین عملکرد بر اساس پراکندگی ذرات سیمان و افزایش قابلیت جذب آب توسط آنها افزایش اسلامپ بتن تا 100 میلی‌متر
معایب: اثرات جانبی منفی بر روی گیرش نهایی بتن ممکن است باعث ایجاد حباب در بتن شوند سازگاری خوبی با انواع سیمان پرتلند ندارند.
قوی‌تر از روان کننده‌های پایه نفتالین قیمت بالاتر عملکرد بر اساس جذب مولکول‌های آب توسط زنجیره‌های جانبی ملامین افزایش اسلامپ بتن تا 150 میلی‌متر
مزایا: اثرات جانبی منفی کمتری بر روی گیرش نهایی بتن دارند سازگاری بهتری با انواع سیمان پرتلند دارند.
معایب: ممکن است باعث ایجاد ترک خوردگی در بتن شوند.
جدیدترین نوع روان کننده بتن قوی‌ترین و کارآمدترین نوع روان کننده‌ها عملکرد بر اساس ایجاد بار منفی در سطح ذرات سیمان و دفع الکترواستاتیکی بین آنها افزایش اسلامپ بتن تا 200 میلی‌متر
مزایا: کمترین اثرات جانبی را بر روی گیرش نهایی بتن دارند بهترین سازگاری را با انواع سیمان پرتلند دارند باعث افزایش مقاومت و دوام بتن می‌شوند.
معایب: قیمت بسیار بالایی دارند ممکن است در دسترس همه نباشند.
سازگار با محیط زیست سمیت کم عملکرد بر اساس ایجاد فیلم نازکی در اطراف ذرات سیمان و کاهش اصطکاک بین آنها افزایش اسلامپ بتن تا 50 میلی‌متر
مزایا: قابلیت حفظ آب بتن را افزایش می‌دهند از بتن در برابر ترک خوردگی محافظت می‌کنند.
معایب: قدرت روان کنندگی کمتری نسبت به سایر انواع روان کننده‌ها دارند ممکن است باعث کند شدن گیرش بتن شوند.
مزایا:
بهبود کیفیت و افزایش دوام بتن مقدار آب مصرفی در بتن را کاهش دهید که باعث استحکام بیشتر بتن می شود. کاهش سیمان و محتوای هیدراتاسیون در بتن استفاده از روان کننده های بتن باعث می شود هوای کمتری وارد سیمان شود و در عین حال استحکام و مقاومت آن را حفظ کند.
معایب:
استفاده از روان کننده ها در بتن، تاثیرات مختلفی بر روی مقاومت آن دارد.
تاثیرات مثبت:
افزایش مقاومت فشاری: در بیشتر موارد، استفاده از روان کننده ها می تواند منجر به افزایش مقاومت فشاری بتن شود. این امر به دلیل کاهش نسبت آب به سیمان و افزایش تراکم بتن حاصل می شود. افزایش مقاومت کششی: برخی از روان کننده ها می توانند مقاومت کششی بتن را نیز افزایش دهند. این امر به دلیل بهبود پیوند بین ذرات سیمان و سنگدانه ها حاصل می شود. افزایش مقاومت در برابر یخ زدگی و آب شدن: روان کننده ها می توانند با کاهش نفوذپذیری بتن، مقاومت آن را در برابر یخ زدگی و آب شدن افزایش دهند.
تاثیرات منفی:
کاهش مقاومت در سنین اولیه: در برخی موارد، استفاده از روان کننده ها می تواند منجر به کاهش مقاومت بتن در سنین اولیه شود. این امر به دلیل تاخیر در گیرش بتن حاصل می شود. کاهش چسبندگی به فولاد: برخی از روان کننده ها می توانند چسبندگی بتن به فولاد را کاهش دهند. این امر می تواند بر عملکرد سازه های بتن آرمه تاثیر منفی بگذارد.
نوع روان کننده و مقدار مصرف آن، بر تاثیر آن بر مقاومت بتن تاثیر می گذارد. شرایط آب و هوایی و نحوه عمل آوری بتن، بر تاثیر روان کننده ها بر مقاومت بتن تاثیر می گذارد. برای دستیابی به بهترین نتیجه، باید از روان کننده های مناسب با نوع بتن و شرایط پروژه استفاده کرد. آزمایش بتن با و بدون روان کننده، می تواند اطلاعات دقیق تری در مورد تاثیر روان کننده بر مقاومت بتن ارائه دهد. در نهایت، می توان گفت که استفاده از روان کننده ها می تواند تاثیرات مثبت و منفی بر روی مقاومت بتن داشته باشد. انتخاب نوع روان کننده و مقدار مصرف آن، باید با توجه به نوع بتن، شرایط پروژه و الزامات فنی انجام شود.
میزان مصرف روان کننده بتن به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
روان کننده‌های مختلف با توجه به نوع ترکیبات شیمیایی آنها، سطوح مختلفی از کارایی را ارائه می‌دهند. به طور کلی، روان کننده‌های قوی‌تر به مقدار کمتری نیاز دارند.
برای بتن‌های با مقاومت بالا یا بتن‌های خود متراکم، به طور کلی به روان کننده بیشتری نسبت به بتن‌های معمولی نیاز است.
در هوای گرم، ممکن است به روان کننده بیشتری برای حفظ روانی بتن نیاز باشد. در هوای سرد، ممکن است به روان کننده کمتری نیاز باشد، زیرا سرعت گیرش بتن کندتر است.
برای بتن ریزی در مسافت‌های طولانی یا برای بتن ریزی در قالب‌های پیچیده، ممکن است به روان کننده بیشتری نیاز باشد.
هنگامی که سیمان با آب مخلوط می شود، ذرات سیمان به هم می چسبند و به دلیل نیروی جداسازی کم (نیروی دافعه) توده هایی تشکیل می دهند. با افزودن یک روان کننده به مخلوط آب و سیمان، این توده ها جدا می شوند. دلیل این مکانیسم کاهش نیروی جاذبه و افزایش نیروی فشار روی سطح ذرات سیمان است. در واقع، امکان حرکت بیشتر ذرات سیمان را فراهم می کند. رایج ترین شکل این رابطه، نیروی دافعه الکترواستاتیکی است که با جذب ذرات افزودنی که باعث کاهش آب در دانه های سیمان می شود، بار منفی به دانه ها می دهد و در نتیجه دانه های سیمانی که قبلاً هدف گذاری نشده بودند، می شود. ، بار منفی دارند و در اثر ایجاد نیروی دافعه الکترواستاتیکی از هم دور می شوند.
1.چگونه می توان نوع مناسب روان کننده بتن را انتخاب کرد؟
انتخاب نوع مناسب روان کننده بتن به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله: نوع بتن مقاومت مورد نیاز شرایط آب و هوایی نحوه بتن ریزی خواص مورد نظر همیشه توصیه می شود قبل از انتخاب روان کننده بتن، با یک متخصص بتن مشورت کنید.
2. چگونه می توان از روان کننده بتن استفاده کرد؟
روان کننده بتن را به طور مستقیم به مخلوط بتن اضافه کنید و قبل از بتن ریزی کاملاً مخلوط کنید. دستورالعمل های سازنده را برای جزئیات بیشتر در مورد نحوه استفاده از یک محصول خاص دنبال کنید.
3. نکات ایمنی برای استفاده از روان کننده بتن چیست؟
از تماس مستقیم با پوست و چشم خودداری کنید. در صورت تماس، با آب فراوان شستشو دهید. از دسترس کودکان دور نگه دارید.
